Terwijl de leerlingen tijdens de rondleiding aan het werk gezet werden en zich vermaakten met het maken van brood en een eigen fibula (kledingspeld), ontkwamen ze ook niet aan fysieke uitdagingen. Zo leerden we speerwerpen als echte Romeinen of staken we het troebele water over op riskante vlotten. De rondleiding ging verder langs het badhuis. De meeste Romeinen hadden in hun huis geen aansluiting op stromend water en daarom wasten zij zich op deze centrale plek in de stad. Dit was ook de place to be voor de laatste roddels. Bij de herkenning van schilderingen van diverse mythen op de muur kwamen de leerlingen erachter hoeveel zij eigenlijk al wisten van de Romeinse cultuur.
Aan het eind daagden de docenten de leerlingen uit tot typisch Romeinse spelletjes, zoals mola (een soort schaken), of het bikkelspel (een soort dammen). In de meeste gevallen waren de leerlingen de docenten de baas.
Voor de leerlingen die aan het wandelen waren, was het park een feest van herkenning. Zij werden op elke straathoek geconfronteerd met bekende dingen. Of ze nou stuitten op een tempel voor de goden, of een Romeins diner, alles was in de les wel een keer voorbij gekomen.
De apotheose van de dag was een gladiatorenstrijd in het theater. Onder luid gescandeer van de leerlingen ("we will rock you") kon gladiator Rapax helaas niet winnen, de favoriet van het Jan van Egmond. Het mocht de pret in het oscarwaardige schouwspel niet drukken.
Het adagium dat alle wegen naar Rome leiden, bleek na de nodige files op de terugweg gelukkig ook voor Purmerend op te gaan. Files die het gros van de leerlingen, stilletjes en voldaan in slaap gedommeld na een actieve, leerzame en bovenal heel gezellige dag, amper hadden meegemaakt.
